Jak z introwertyka zrobić ekstrawertyka na lekcji? Czy to możliwe?
Każdy z nas dorosłych jest inny i wykazuje inne cechy. Tak samo sytuacja wygląda w przypadku dzieci. Jedne są pewne siebie i otwarte, a inne skryte i zamknięte w sobie. Ale czy można z introwertyka zrobić ekstrawertyka na lekcji? Koniecznie przeczytajcie rozważania na ten temat.
To tylko trema czy niepewność siebie?
Każde dziecko na lekcjach może wykazywać inną postawę. Najwięcej jest dzieci, które siedzą cicho i raczej nie garną się do odpowiedzi. Jest mała grupka, która podnosi rękę i chce odpowiadać na pytanie. Ale są też dzieciaki, które spuszczają głowę, bo choć znają odpowiedź na pytanie, to wypowiedzenie jej na głos jest dla nich stresujące. Jednak w życiu dorosłym nie będą mieli taryfy ulgowej i trzeba jak najwcześniej spróbować pomóc im w pokonaniu swojej nieśmiałości. Ale czy nieśmiałe dziecko jest introwertykiem? Otóż niekoniecznie, bo może być, a wcale nie musi. Może też być bardzo nieśmiałe, bądź wykazywać nadwrażliwość. O ile w tym ostatnim przypadku możliwe jest leczenie przy wykorzystaniu terapii, tak nieśmiałość nie jest chorobą, ale jednak może utrudniać codzienne życie. Czasami myli się pojęcia i introwertyka uznaje się za autystyka, bo pewne cechy, a więc izolacja, zamknięcie w sobie są podobne. Jednak introwertycy „ładują baterie” w samotności. Niemniej w przypadku dzieci introwertycznych nie występuje żadna taryfa ulgowa i program obowiązuje je tak samo. A to oznacza, że nauczyciele powinni już od pierwszych lekcji spróbować im pomóc.
Jak pomóc dzieciom introwertycznym?
Najłatwiej powiedzieć, że trzeba dać im spokój, jednak o ile obecnie można im pozwolić na pewne rzeczy, o tyle, gdy będą dorosłe tego spokoju nie otrzymają, a to może być problematyczne, gdy będą szukać pracy. Jedynym słusznym wyborem jest pomoc poprzez wystawianie ich na pewien stres, czyli stres aktywnego uczestnictwa w lekcjach. Dzieci muszą brać taki sam czynny udział jak pozostali. Niemniej pamiętajcie, że jeżeli wraz z introwertyzmem występuje silna nieśmiałość, która powoduje, że stres nie pomaga, lecz staje się tak duży, że dziecko sobie nie radzi i nie potrafi odpowiedzieć na żadne pytanie, choć zna odpowiedź, to wtedy jedynym słusznym rozwiązaniem jest terapia pedagogiczna. Oczywiście powinna nastąpić dopiero po wizycie u psychiatry, który może zalecić psychoterapię, ale też farmakologię. Może się okazać, że dziecko nie jest nieśmiałe czy introwertyczne, lecz cierpi na fobię społeczną.
Egzaminy, rekrutacja, a wyniki
Nakreśliliśmy już nieco pojęcie introwertyzmu, jednak musimy się odnieść także do sytuacji związanych z egzaminami, rekrutacją, ale i tym, jak wyniki egzaminów 8 klas mogą wpływać na introwertyka. Zasadniczo sporo dzieci, gdy nie osiągną zamierzonego celu, czują się urażone i pokazują to. Natomiast introwertyk może zamknąć się w sobie i to jeszcze bardziej. Negatywne uczucia będzie tłamsić. Tutaj pomoc rodziców i ich wsparcie jest rzeczą nadrzędną. Rodzice powinni też wiedzieć, jak sprawdzić wyniki egzaminów 8 klas, gdyż od introwertycznych dzieci mogą dużo się nie dowiedzieć. Zatem musicie wiedzieć, że introwertyk inaczej będzie reagował na porażkę, ale tak samo jak ekstrawertyk będzie oczekiwał wsparcia od rodziców. Czasami drobne gesty jak uśmiech, przytulenie czy po prostu trzymanie za rękę mają olbrzymie znaczenie.
Introwertyk a szkoła
Introwertyka nie należy maksymalnie i na siłę asymilować z resztą grupy. Oczywiście relacje w grupie rówieśniczej powinny być poprawne, ale jednak dzieci nie muszą się wcale kolegować, choć muszą się wzajemnie szanować. Jeżeli dziecko introwertyczne jest prześladowane w klasie, to Waszą rolą jako nauczycieli jest zakończenie tej sytuacji, czyli podjęcie takich działań, które sprawią, że prześladowanie się skończy. Natomiast introwertyk w lekcjach musi brać czynny udział. Typu temperamentu się nie zmieni, ale właściwe działania sprawią, że introwertyk będzie radził sobie z sytuacjami, które nie są dla niego przyjemne adekwatnie do sytuacji.
Niestety system nauczania niejako zmusza nauczycieli do traktowani wszystkich uczniów tak samo. Ale przecież każdy z nich ma inną osobowość. Niemniej nic z tym nie można zrobić, pozostaje tylko dobrze uczyć, podmiotowo traktować i zawsze wspierać swoich uczniów.